Vakantie!

Yessss, de vakantie is vandaag voor mij officieel begonnen. Ik had deze week geen les meer en moest maandag mijn boeken halen en vandaag mijn rapport ophalen. Ook hebben we de nieuwe klassen te horen gekregen. Ik zit bij al mijn vriendinnen, maar bij de minder leuke jongens, wat wel jammer is, maar niks aan te doen ;) Ik heb deze week al een hoop gedaan en ga waarschijnlijk in de laatste 3 weken op vakantie. Maar waarnaar toe? Geen idee. Wij rijden ooit gewoon aan en zien wel waar we uitkomen. Nu wordt het misschien Frankrijk of Italië!
Ik heb veel zin in de vakantie, en jullie:)?

Dagje Keulen

Gisteren gingen we (zoals je in mijn vorige artikel kon lezen) met alle tweedejaars een dagje naar t Duitse Keulen! Ik heb een erg leuke dag gehad (: De eerste uurtjes bestonden vooral uit musea bezoeken, waar niet bepaald mijn interesse ligt, maar we hadden gelukkig ook nog vrije tijd om te shoppen!! Ik heb gister ongeveer 4 uur in de bus gezeten.. Maar dat is natuurlijk wel gezellig met zn allen haha. Ik ben zeker blij dat ik ben meegegaan, want dit had ik niet willen missen.

Morgen heb ik nog een halve dag les en daarna een brunch en dan heb ik VAKANTIEE!

sorry voor het korte berichtje maar ik moet snel weer gaan!
xoxo

Ik ben er weer!

Jezus, na weer een jaartje school zit het er al weer bijna op! Ik heb nog anderhalve dag les. Morgen ga ik met alle de tweedejaars naar Keulen. Ja ook hier zitten we in groepjes, helaas niet bij mijn vriendinnetjes, maar ik ga er het beste van maken. Ja je leest het goed ik ben heus wel wat VERANDERD :) Ik kan niet zeggen dat ik totaal tegenop zie, maar echt suuperveel zin heb ik er nou ook weer niet in. Maarja alles beter dan les, denk ik dan! Het gaat verbazend geweldig goed met me, ik merk dat ik er echt wat aan heb om dingen van me af te schrijven. De afgelopen maanden heb ik weer een hoop groepsopdrachten gedaan die erg goed zijn gegaan, dus je kunt wel zeggen dat ik enorm vooruit ben gegaan. Ons tweedejaar bestaat uit 3 klassen, waarvan ik 2C ben. Nu kregen we pas het nieuws te horen dat deze drie klassen samengevoegd werden tot 2 klassen. Dat was minder om te horen, maar de kans is groot dat ik gewoon bij mijn vriendinnen in de klas kom, omdat er bij ons op school heel goed rekening mee wordt gehouden! Deze laatste daagjes school zijn best relax, ookal merk ik dat ik er wel echt genoeg van heb. Ik ben zo moe na het harde werken en dat merk ik nu echt. Dus ik zal echt blij zijn als het erop zit. Nu nog wachten op mijn rapport, maar ik ga wel zeker over met (al zeg ik het zelf) aardig goede punten!
Ik zit hier achter m'n computertje dit artikel te typen, omdat ik eigenlijk biologie moet leren, maar daar eerlijk gezegd niet zo'n zin in heb..
Maarja, wat moet dat moet.
Talk to you sooon!
xoxo

Gedachtes 2

Na mijn vorige artikel gaat het nog steeds super!
Ik heb, ik denk voor het eerst in 3 jaar (?), geen moeite om naar school te gaan. Ik vind het niet erg om op school te zitten, om in de les te zitten, om onverwachte dingen tegen te komen. Onverwachte dingen, ja daar zeg je me wat! Ik had zoveel moeite met onverwachte dingen. Op mijn school hebben we eens in het jaar een activiteitenweek. Dat betekent, anders dan normaal, geen normale lessen, en groepjes. Aah gatsie, groepjes. Ik hou echt niet van groepjes, omdat ik deze niet zelf in mag delen. Ik voel me alleen op mijn gemak als ik bij een van mijn vriendinnen zit. Gewoon als houvast. Nou vorig jaar had ik dus mijn eerste activiteitenweek, wat gelijk al als een (grof gezegd) "hel" begon bij het horen. Ik kon me niet meer goed concentreren op de dingen die op dat moment belangrijk waren. Ik kon mijn hoofd niet bij de les houden, omdat ik alleen nog maar aan de activiteitenweek kon denken, die pas een paar weken later plaatsvond. Ik heb toen een gesprek aangevraagd met een soort rector/conrector bij ons op school, omdat het niet goed ging. Stom he, alleen maar door die activiteitenweek. Zij haalde degene erbij die voor de activiteiten zorgde, die de indeling maakte enz. Ik kreeg vast een boekje thuis met wat we gingen doen, en wat de groepjes waren. Nou dat was al een opluchting, want thank god zat ik overal bij een/of meer van mijn vriendinnen! Ik kon met een gerust hart de activiteitenweek in. Maarja, de activiteitenweek van dit jaar zit er ook weer aan te komen. Mijn zus is een jaar ouder en heeft hetzelfde al gehad. Dus ik weet al wat zij toen hebben gedaan en ik hoop dat het dit jaar iets anders is, want dat was niet bepaald leuk.. Ik moet eigenlijk ook niet zo over alles zeuren, maar ik weet gewoon dat ik zo in elkaar zit, and I can't change it. Soms kan er wel wat voor me gedaan worden, dat de groepjes anders worden ingedeeld of wat dan ook. Of als ik het in mijn hoofd allemaal niet op een rijtje krijg, dat ik een proefwerk op een andere dag mag maken. Dat is verschrikkelijk fijn en op school wordt daar zo'n ontzettend goede rekening mee gehouden. Als ik op een andere school zat, had ik deze mensen niet om mij heen, die mij erg op mijn gemak laten voelen. Als ik er zo naar kijk, heb ik toch wel een beetje geluk.. Maar een beetje dan maar he (:

Update

eventjes een update.
het gaat verbazend erg goed met me (:!
ik heb niet meer zo'n last van het gevoel wat ik altijd heb.
Das een pluspuntje.
Ook op school gaat alles goed.
natuurlijk heb ik af en toe nog wel mijn dipjes, maar over het algemeen voel ik me top!

Liefs,
en een fijn weekend <3

Gedachtes

Oke, je vraagt je vast af: Lusan, hoe ben jij er in godsnaam op gekomen om een blog te beginnen over je persoonlijke leven? Dat zal ik je vertellen. Ik kwam net op de zolder en zat in wat oude dozen te rommelen, toen ik een boekje tegen kwam.Dat heb ik twee dagen ofzo bijgehouden, en daar stonden voor mij inspirerende dingen in. Dat ik mezelf wilde zijn, dat ik niks van andere aan wil trekken.
Maar ook dat ik altijd het gevoel heb van: 'ik ben de enige die'. Dat heb ik bij de meest kleine dingen, bijv. bij een opdracht van school die ik niet af heb. Dan denk ik gelijk: ik ben de enige die dit niet af heeft of ik ben de enige die dit fout heeft en ga zo maar door. Niet echt leuk dus.. Ik besta vooral uit gedachtes. Negatieve gedachtes kun je wel zeggen. Ik ben echt een dromertje en ik zit heel de dag voornamelijk te denken. Om gek van de worden, want het levert me zoveel stress op. Ik zal even vertellen waar het allemaal begon. Het begon dus in groep 7 van de basisschool. Ik raakte bevriend met een meisje, iemand die geen goede invloed op me heeft gehad. Ze had me zo in haar macht en manipuleerde mij helemaal. Ik was het na 2 jaar (vraag me niet waarom ik het zo lang heb volgehouden, dat snap ik zelf ook niet) helemaal zat, ik heb haar duidelijk gemaakt dat dit niet de manier is hoe je met mensen omgaat en nadat we allebei naar een andere school gingen hadden we geen contact meer. Toen ik een jaar geleden de beslissing nam om haar weer toe te voegen op hyves, hebben we wat bijgepraat en dat ze fouten had gemaakt. Dat ze er spijt van zou hebben. Nou, ik hoef haar in ieder geval niet meer als vriendin, maar gewoon praten gaat nog wel. Ik had altijd last van buikpijn en heimwee. Ik heb in verschillende therapieën (spel je dit zo :P?) gezeten, maar niks hielp. Eenmaal op de middelbare school aangekomen is dit alles een stuk erger geworden. Na mijn ervaring met verkeerde vrienden had ik moeite om mensen te vertrouwen. Hoewel ik nu mijn allerbeste vriendinnen heb gevonden. In de brugklas heb ik met veel mensen gepraat, maar ik heb 3 jaar lang met mensen gepraat en het gevoel gehad dat niemand me begreep, dan snap je dat ik daar ondertussen een beetje gek van word. Ookal houd ik altijd diep in mijn achterhoofd dat iedereen me ook wil helpen. Nu, in de tweede klas van het gymnasium, heb ik voortaan een keer een de week gesprekken met een meneer bij mij op school. En hij snapt mij precies. Hij zegt ook dat ik zeker niet de enige ben (wat ik jarenlang niet wilde geloven), wat ik erg fijn vind. Hij kan omschrijven, wat ik niet kan uitleggen. En hij kan mij helpen. Ja HELPEN. Eindelijk iemand waar ik wat aan heb, dacht ik na 3 jaar worstelen. Ik heb nu nog steeds gesprekken met hem, en ik moet leren mijn negatieve gedachtes om te zetten in positieve gedachtes. Wat al aardig goed gaat. Af en toe heb ik nog wel eens een dipje, maar na met hem gesproken te hebben gaat dit beter. Stay tuned, morgen weer een artikeltje van mij.
XOXO

Even voorstellen

Hai!
Welkom op mijn blog, pretty personall!
Ik zal me even kort voorstellen.
Ik ben Lusan Derksen, 13, wonend in het Brabantse Asten.
Dit blog is mijn persoonlijk blog, waar ik al mijn inspiratie kwijt wil, van gedichten, tot gedachtes, tot ervaringen.
Ik heb vier jaar ergens last van, waar geen naam voor te vinden is, wat niet te beschrijven valt.
Ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen aan iedereen, maar het duurt even voordat je het snapt.
Ik kan nu dus niet 1, 2, 3 uitleggen waar ik mee zit en hoe dit op te lossen is..
Daarom kun je mij volgen, en dan vertel ik mijn ervaringen, zo kom je erachter hoe ik ben, en hoe ik in elkaar zit ^^
XOXO